Τρία κλικ αριστερά

gogou

«Από τη στιγμή που δεν μας αφήνουν να φτιάξουμε τη ζωή, θα χαλάσουμε αυτό που υπάρχει και θα βγει το καινούργιο μετά»

Ανεβάσαμε το “τρία κλικ αριστερά” ως ελάχιστο φόρο τιμής στην Κ.

Κατερίνα-ΓΩΓΟΥ_Τρία-κλικ-αριστερά

 

3ο ελευθεριακό φεστιβάλ βιβλίου

Από τις 24 έως τις 26 Ιούνη 2014 θα πραγματοποιθεί στην πλατεία της Ροτόντας το 3ο Ελευθεριακό Φεστιβάλ Βιβλίου. Είναι η συνέχεια του 4ου βαλκανικού αναρχικού φεστιβάλ βιβλίου, που πραγματοποιήθηκε στον ίδιο χώρο τον Μάιο του 2009, του 1ου ελευθεριακού φεστιβάλ βιβλίου Θεσσαλονίκης, τον Ιούνιο του 2010 και του 2ου ελευθεριακού φεστιβάλ βιβλίου, τον Ιούνιο του 2013.

Το κεντρικό θέμα του βαλκανικού φεστιβάλ ήταν «από τα βαλκάνια της εκμετάλλευσης και του εθνικισμού στα βαλκάνια της αλληλεγγύης και των αγώνων», ενώ το κεντρικό θέμα του 1ου ελευθεριακού φεστιβάλ βιβλίου ήταν «ΚΡΙΣΗ: αφορμή για λεηλασία και μέθοδος διακυβέρνησης ή αφετηρία ολικής ρήξης και κοινωνικής αυτοθέσμισης;».

Φέτος, όπως και πέρυσι, το φεστιβάλ είναι τριήμερο. Περιλαμβάνει βιβλιοπαρουσιάσεις και συζητήσεις για την αυτοδιαχείριση, τη δημοκρατία και την αναρχία, τον εκβιασμό του χρέους και τις αντιστάσεις, την κατασκευή εσωτερικού εχθρού και τους αγώνες των μεταναστών, τη μάθηση της ελευθερίας στις εξεγερμένες ζαπατιστικές κοινότητες κ.ά.

Δημιουργούμε έναν χώρο προσωρινά ελεύθερο από το κράτος και την αγορά, ένα χώρο συνάντησης, συζήτησης και κριτικής, από τον οποίο δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η λογοτεχνία και η μουσική. Η έκθεση βιβλίων ξεκινά στις 6.00 μμ. Και οι τρεις ημέρες θα κλείσουν με μουσικά σχήματα στο πνεύμα της επανοικειοποίησης των δημόσιων χώρων ως τόπων συνάντησης, αντίστασης και δημιουργίας.

Αυτονόητο είναι ότι προσκαλούνται να συμμετάσχουν εκθέτοντας το έντυπο υλικό τους άτομα και συλλογικότητες που κρίνουν ως σημαντική τη σταθερή διοργάνωση ενός ελευθεριακού φεστιβάλ βιβλίου.

Στον χώρο θα λειτουργεί μπαρ και πάγκος διάθεσης προϊόντων του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ.

Η LaOtraBiblioteca συμμετέχει στο φεστιβάλ!

Δείτε το πρόγραμμα εδώ:

 http://salonicabookfest.espivblogs.net/%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1/

 

 

David Hume – Samuel Beckett : Μια παράλληλη ανάγνωση

Afisa_Hume-Beckett

Ο David Hume γεννιέται  στη Σκωτία το 1711 και ξεκινάει να γράφει την Πραγματεία για την Ανθρώπινη Φύση όταν είναι 21 ετών. Σκοπός της Πραγματείας, που τελικά δημοσιεύεται περίπου 10 χρόνια αργότερα, είναι να ιδρύσει μια νέα -για την εποχή- επιστήμη: μιαν επιστήμη του ανθρώπου.

Αυτό που επιχειρεί ο Hume είναι ριζικά νέο, κυρίως επειδή αποφασίζει να εγκαταλείψει την οντολογία, δηλαδή την ερώτηση που αφορά στις έσχατες αιτίες και την ουσία των πραγμάτων. Εδώ, δεν έχουμε να κάνουμε με οντότητες, αλλά με λειτουργίες. Η φιλοσοφία του Hume μετατοπίζει το κατ’εξοχήν φιλοσοφικό ερώτημα: αντί, λοιπόν, να ρωτάμε “τι κάτι είναι”, ρωτάμε “τι κάτι κάνει”,”πώς λειτουργεί”.
Το ερώτημα που θα μας απασχολήσει είναι το εξής: μπορεί κάτι τόσο παλιό να μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα το σημερινό; Επιπλέον, και ίσως ακόμα πιο καίρια, είναι η σκέψη του Hume χρήσιμη για την κινηματική σκέψη σήμερα; Θα παρουσιάσουμε, όσο το δυνατό συνοπτικότερα, τις βασικές θέσεις της γνωσιοθεωρίας του Hume, ενώ ορίζοντά μας θα αποτελεί η συγκρότηση του υποκειμένου. Εάν, πράγματι, με τον Hume έχουμε εγκαταλείψει τον παλιό κόσμο της οντολογίας και της μεταφυσικής, τι επιτρέπει την ανάδυση εκείνου που -χοντρικά- ονομάζουμε “εγώ”;

Εάν απορρίψουμε την έννοια μιας ανθρώπινης ουσίας που προστατεύει την ταυτότητα από την αναπόφευκτα διαρκή αλλαγή, τότε τι μας προφυλάσσει από τον σκεπτικισμό; Για να το θέσουμε με πιο σύγχρονους όρους: μπορούμε -και πώς- να μιλάμε για ρευστότητα ταυτοτήτων, δίχως να κινδυνεύουμε να αφανίσουμε την ίδια τη δυνατότητα ενός υποκειμένου που υποφέρει ή αντιστέκεται; Με άλλα λόγια, μπορούμε να είμαστε ακριβείς στη θεωρία -δηλαδή σκεπτικιστές- δίχως η καθαρότητά της να καταστρέφει κάθε δυνατότητα πράξης;

Σημείο εκκίνησής μας θα αποτελέσει η διάκριση εντυπώσεων-ιδεών, οι οποίες συνιστούν τον ανθρώπινο νου. Θα παρακολουθήσουμε το νου να “προσβάλλεται” από τη φαντασία και να ελέγχεται από το λόγο. Θα περιγράψουμε τις λειτουργίες των 2 “αρχών της ανθρώπινης φύσης”: του συνειρμού και των παθών, που συστηματοποιούν το νου και τον μετασχηματίζουν σε υποκείμενο. Και τέλος, θα δούμε πώς ο Hume καταφέρνει να σώσει τη δυνατότητα της πράξης, δηλαδή της ζωής, μολονότι κάθε είδους γνώση θα έχει πια υποβιβαστεί σε απλή γνώμη. Ο Hume, δηλαδή, θα αναμετρηθεί με το ερώτημα: πώς μπορούμε να συνεχίζουμε, ακόμα κι αφότου κάθε βεβαιότητα έχει διαλυθεί;

Ως επίλογο, θα δοκιμάσουμε να προτείνουμε μιαν ανάγνωση των κειμένων του Samuel Beckett  που θα κινείται παράλληλα με όσα έχουμε δει στον Hume. Θα υποθέσουμε ότι, παρά την ακραία διασπορά -ή χάριν αυτής- υπάρχει ένα νήμα που διατρέχει το σύνολο των ιστοριών του: πώς μπορώ να πω τι είμαι, τη στιγμή που το πέρασμα του χρόνου διαλύει τη δυνατότητα κάθε ταυτότητας; Τι επιτρέπει τη διατήρηση ενός -έστω- ελάχιστου εγώ που είναι αναγκασμένο να σκέφτεται και να αποφασίζει, ακόμα κι όταν όλες οι βεβαιότητες έχουν εκλείψει;

Εάν ο Hume ξεκινάει από το ελάχιστο, δηλαδή το νου και τον παρακολουθεί να συγκροτείται σε υποκείμενο, θα δοκιμάσουμε να δείξουμε ότι ο Beckett αναλαμβάνει την ίδια εργασία, αλλά ανεστραμμένη: ξεκινά από το υποκείμενο και με σταδιακές αφαιρέσεις, πασχίζει να διακρίνει τον ελάχιστο πυρήνα του ανθρώπινου.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 1 Ιούνη, στο χώρο της βιβλιοθήκης του Mικρόπολις “La Otra Biblioteca”,  στις 19.30.

Για μια εισαγωγή στα θέματα της συζήτησης, μπορείτε να συμβουλευτείτε τα αποσπάσματα στους παρακάτω συνδέσμους:

(David_Hume)(Book_intro)

DELEUZE (στα αγγλικά)

Συζήτηση για το έργο της Hannah Arendt – Οι χώροι ύπαρξης και οι δραστηριότητες της vita activa

Χωρίς τίτλο

Η γερμανο-εβραϊκής καταγωγής Χάνα Άρεντ γεννήθηκε το 1906 στο Λίντεν και πέθανε το 1975 στη Νέα Υόρκη. Μέχρι και το 1933 έζησε στη Γερμανία, οπότε και διέφυγε στη Γαλλία εξαιτίας του ναζιστικού καθεστώτος. Μετά τη γερμανική κατάληψη της βόρειας Γαλλίας, φυλακίστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης το 1941, απ’ όπου κατάφερε να ξεφύγει και να φτάσει στις ΗΠΑ, τη χώρα στην οποία επέλεξε να είναι πολίτης. Έκτοτε έζησε στη Νέα Υόρκη και ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, την αρθρογραφία και τη συγγραφή βιβλίων. 

Τις τελευταίες δεκαετίες θεωρείται κορυφαία πολιτική φιλόσοφος, αν και η ίδια έχει αρνηθεί τον χαρακτηρισμό της φιλοσόφου (στον nterGaus το 1964).  Το έργο της έχει προκαλέσει έντονη συζήτηση και, αρκετά συχνά, έχει δεχθεί δριμεία κριτική· θα μπορούσαμε να πούμε ότι είχε μια μαγική ικανότητα να εκνευρίζει τόσο τους σοσιαλιστές όσο και τους φιλελεύθερους και συντηρητικούς της εποχής της. Το Οι απαρχές του ολοκληρωτισμού (1951), στο οποίο παραλληλίζονται οι μέθοδοι του ναζισμού και του σταλινισμού, θα εμπνεύσει τους συντηρητικούς στην επιχειρηματολογία τους κατά της Σοβιετικής Ένωσης, την περίοδο του ψυχρού πολέμου, γεγονός που θα την καταστήσει «εχθρό» του σοσιαλισμού. Στη συνέχεια, με το έργο της Ανθρώπινη κατάσταση (1958) δυσαρεστεί και πάλι τους αριστερούς εξαιτίας της διάκρισης που κάνει ανάμεσα στο ιδιωτικό, το κοινωνικό και το πολιτικό, ενώ η θεωρία που αναπτύσσει για την ανθρώπινη πράξη ενοχλεί συντηρητικούς και φιλελεύθερους. Αυτοί που ακολούθησαν ήταν οι ίδιοι οι Εβραίοι με το βιβλίο της  Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ, Έκθεση για την κοινοτoπία του κακού (1963), καθώς το περιεχόμενό του ερμηνεύτηκε ως μια απόπειρα δικαιολόγησης του ναζισμού και άδικης κριτικής στους σιωνιστές. Είναι χαρακτηριστικό ότι το βιβλίο αυτό μεταφράστηκε στα εβραϊκά μόλις το 2000, ενώ η ίδια η Άρεντ, από τη χρονιά της δίκης (1961) και μέχρι το τέλος της ζωής της, ήταν persona non grata στο Ισραήλ. Και -για να τελειώνουμε με τα παραδείγματα αλλά όχι και με τις αντιδράσεις- το Για την Επανάσταση (1965) θα εξοργίσει όλους τους θιασώτες της κοινωνικής πολιτικής, καθώς εμμένει στο διαχωρισμό του κοινωνικού ζητήματος, δηλαδή του ζητήματος της φτώχειας, από την πολιτική σφαίρα. Παράλληλα το ίδιο βιβλίο θα προκαλέσει ανησυχία σε συντηρητικούς και φιλελεύθερους λόγω της υποστήριξης που δείχνει η Άρεντ στην οριζόντια οργάνωση της πολιτείας με βάση τα συμβούλια γειτονιάς. 

Πολλοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν να την κατατάξουν σε κάποιες από τις καθιερωμένες πολιτικές κατηγορίες. Βάσει των δικών της ισχυρισμών: «δεν ήταν ποτέ σοσιαλίστρια [ούτε]… φιλελεύθερη». Έχει πει χαρακτηριστικά στον Hans Morganthau: «οι αριστεροί πιστεύουν ότι είμαι συντηρητική και οι συντηρητικοί ότι είμαι αριστερή» και συνέχισε «τολμώ να πω ότι δεν θα μπορούσε να με ενδιαφέρει λιγότερο» (1972, Toronto). Στην ίδια γραμμή πλεύσης, η La otra Biblioteca σας καλεί σε μια συζήτηση με επίκεντρο δύο από τις πιο αμφιλεγόμενες διακρίσεις της Χάνα Άρεντ: τη διάκριση ανάμεσα στην ιδιωτική, τη δημόσια και την κοινωνική σφαίρα, και τη διάκριση ανάμεσα στις δραστηριότητες του μόχθου, της εργασίας και της πράξης. Οι έννοιες αυτές και οι μεταξύ τους σχέσεις, που αποτελούν το βασικό αντικείμενο της Ανθρώπινης κατάστασης (κεφ. ΙΙ-V), προσελκύουν το ενδιαφέρον μας καθώς η πρώτη διάκριση γίνεται ανάμεσα στους νοητούς χώρους όπου κινείται ο άνθρωπος, ενώ η δεύτερη αφορά στις δραστηριότητες που αναπτύσσει στην καθημερινή – πρακτική του ζωή. Η Άρεντ ισχυρίζεται πως πρόκειται για διακριτούς χώρους και για διακριτές δραστηριότητες που καταρχήν δεν πρέπει να διαπλέκονται. Εμείς; 

Η συζήτηση θα γίνει την Κυριακή 6 Απριλίου και ώρα 19.00 στον χώρο της βιβλιοθήκης του Κοινωνικού Χώρου για την Ελευθερία ‘Μικρόπολις’. Αν θέλετε να έχετε κατά νου τις βασικές θέσεις της Χάνα Άρεντ, σας επισυνάπτουμε τα κεφάλαια ΙΙ έως V της Ανθρώπινης κατάστασης. Για όσους διαβάζουν αγγλικά υπάρχει μια πολύ πιο σύντομη παρουσίαση του μόχθου, της εργασίας και της πράξης σε άρθρο της που επισυνάπτεται μαζί με το κεφάλαιο ΙΙ επίσης στα αγγλικά. Καλή ανάγνωση και καλή αντάμωση!

Χάνα Άρεντ-Η ανθρώπινη κατάσταση (Κεφ.ΙΙ)
Χάνα Άρεντ-Η ανθρώπινη κατάσταση (Κεφ. ΙΙI-IV-V)
Hannah_Arendt_English

Ανανεωμένος κατάλογος- Μάρτιος ’13

Ανεβάσαμε τον κατάλογο των καταγεγραμένων μέχρι στιγμής βιβλίων στη δανειστική.
Όσοι τίτλοι είναι υπογραμμισμένοι με κίτρινο ήταν δανεισμένοι μέχρι και σήμερα (07/03).

https://laotrabiblioteca.espivblogs.net/κατάλογος-βιβλίων/

Συζήτηση για την αυτονομία και την άμεση δημοκρατία

Η Πολιτική Ομάδα για την Αυτονομία και η La Otra Biblioteca σας καλούν το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου (στις 7μμ) σε μια εκδήλωση-συζήτηση στον Κοινωνικό Χώρο για την Ελευθερία «Μικρόπολις» (Βενιζέλου και Βασ. Ηρακλείου 18). Με αφορμή την έκδοση του 6ου τεύχους του περιοδικού Πρόταγμα: για την αυτονομία και την άμεση δημοκρατία θα γίνει μια προσπάθεια σκιαγράφησης της σύγκλισης μεταξύ της νεοδεξιάς και του φιλελεύθερου μπλοκ, της συντηρητικοποίησης των πολιτικών αντιλήψεων που αυτή η «ανίερη συμμαχία» επιβάλλει καθώς και του αιτήματος του οικονομικού εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης που διατυμπανίζονται ως το αντίδοτο για τις παθογένειες της νεοελληνικής κοινωνίας. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια θα γίνει επίσης και μια περιγραφή του ρόλου που παίζουν –και μπορούν να παίξουν– οι κινηματικοί χώροι στην υπάρχουσα κατάσταση αλλά και γύρω απ’ τις ευρύτερες προοπτικές που ανοίγονται μπροστά μας για τον αυτομετασχηματισμό προς μια αυτόνομη και δημοκρατική κοινωνία.

 ekdhlwsh -protagma_laotra(big)

Ανανέωση καταλόγου

bibliothiki

Ανέβηκε ενημερωμένος ηλεκτρονικός κατάλογος των διαθέσιμων προς δανεισμό βιβλίων για τον Νοέμβρη.

Μπορείτε να τον κατεβάσετε από εδώ

Υπενθυμίζουμε ότι ο ηλεκτρονικός κατάλογος δεν είναι πλήρης ακόμα, καθώς είμαστε σε στάδιο συνεχούς καταλογογράφησης.

Κατάλογος Βιβλίων

 

bibliotecaΓια να δείτε τα βιβλία που είναι διαθέσιμα προς δανεισμό στη βιβλιοθήκη, κάντε κλικ εδώ .

Καθώς βρισκόμαστε σε διαδικασία καταλογογράφησης, το αρχείο δεν είναι πλήρες. Παρόλα αυτά, θα ανανεώνεται τακτικά.